Psychologische behandeling bij kinderen en adolescenten: wetenschap en praktijk

Je maakt kennis met behandeling in de klinische kinder- en jeugdpsychologie. Je doet kennis op die van belang is voor je toekomstige rol als professional in het kind- en jeugdwerkveld. In deze cursus word je gestimuleerd om je scientist-practitioner-attitude verder te ontwikkelen door de kennis uit praktijk en wetenschap die je opdoet in deze cursus te integreren en uiteindelijk toe te passen op een casusopdracht. De bedoeling is dat je in deze cursus leert om een ‘brug te bouwen’ tussen wetenschap en praktijkwerkveld, met als doel tot een goede samenwerking (trajectbenadering) te komen, waarin verschillende domeinen werken volgens de nieuwste standaarden.

De theoretische kennis in deze cursus is gecentreerd rondom veelvoorkomende aanmeldproblemen in de kinder- en jeugdpsychologie. Verder staat de organisatie van de jeugdzorg, het werken volgens de nieuwste JGZ-richtlijnen (evidence-based-practice), en het toepassen van instrumenten en methodieken die door wetenschappelijk onderzoek bewezen effectief zijn (NJI-interventiematrix) centraal. Ook leer je kritisch te reflecteren op de JGZ-richtlijnen en ethische dilemma’s rondom behandeling. De kennis pas je uiteindelijk toe in een casusopdracht. Hierin laat je zien hoe je binnen een multidisciplinair netwerk van professionals samen maatwerk kunt leveren voor kinderen en hun opvoeders (in een fictieve situatie). In de casuïstiek ga je oefenen om het behandelaanbod zo adequaat mogelijk te laten aansluiten bij de behandelbehoeften van een kind of jongere en diens ‘systeem’, en dit volgens de nieuwste wetenschappelijke inzichten.

Leerdoelen
Na afronding kun je:
- een vertaling maken van wetenschappelijke theorie naar praktijk en vice versa
- aantonen dat je inzicht hebt in de werkwijzen van multidisciplinaire teams
- een bijdrage leveren aan het op elkaar afstemmen van verschillende behandelingen/begeleidingsvormen (multidisciplinair werken) en dit toe te passen op complex casusmateriaal
- vanuit een systemische benadering redeneren waarbij het kind centraal staat
- aan de hand van casuïstiek behandelvormen beoordelen op effectiviteit op basis van wetenschappelijk onderzoek
- een onderbouwde mening vormen en presenteren over een evidence-based behandeling, toegepast op complex casusmateriaal
- verantwoorde ethische keuzes maken voor behandeling en begeleiding aan de hand van een aangeboden casus
- in een debat een ethische keuze verantwoorden ten opzichte van een tegenovergesteld standpunt.