Filosofie in literatuur

Introductie
Schrijvers en dichters zijn onderzoekers van mens en cultuur. Tolstoj stelt in Oorlog en vrede en Anna Karenina de misschien oudste filosofische vraag: hoe moet je leven? Marcel Proust onderzoekt in Op zoek naar de verloren tijd menselijke relaties in het algemeen en de liefde in het bijzonder. Andere schrijvers richten zich vooral op de relatie tussen mens en samenleving of op de cultuur als geheel. Dostojevski bekritiseert het moderne materialistische en atheïstische mens- en wereldbeeld. Romans als De ondraaglijke lichtheid van het bestaan van Milan Kundera, Elementaire deeltjes van Michel Houellebecq, Het verhaal van de dienstmaagd van Margaret Atwood en Corpus delicti van Juli Zeh behoren tot de interessantste en indringendste analyses van onze westerse cultuur. In voorbeelden als deze gaat het om literatuur als filosofie, om literaire verkenningen van wijsgerig-antropologische en cultuurfilosofische thema’s.
In de cursus Filosofie in literatuur wordt de filosofische dimensie van literatuur bestudeerd aan de hand van een aantal belangrijke 20e-eeuwse en hedendaagse romans. Daarbij wordt ook ingegaan op methodologische vragen en op de principiële vraag in hoeverre literatuur überhaupt in staat is een bijdrage te leveren aan het beantwoorden van filosofische vraagstukken. Ter afronding van de cursus maakt de student een eigen filosofische analyse van een roman.

Leerdoelen
Door het volgen van deze cursus:
- Verwerf je kennis van en inzicht in de onderlinge betrekkingen tussen filosofie en literatuur,
- Verwerf je kennis van de gehanteerde methoden en technieken op het terrein van de ‘filosofie in
literatuur’,
- Verkrijg je kennis van de manier waarop enkele hedendaagse filosofen in hun filosofische werk gebruikmaken van
literaire teksten,
- Leer je herkennen hoe filosofische ideeën naar voren kunnen komen in literaire werken. Het gaat daarbij met name
om mensbeelden en cultuuropvattingen.