Muziek en wetenschap afwisselen: lekker en goed voor je brein!
'Op mijn negende werd duidelijk dat ik een talent heb. Sindsdien staat mijn leven in het teken van muziek,' vertelt Sarah vanuit haar huis in Antwerpen. Toen ik op mijn vijftiende lessen kon volgen aan de Londense Purcell School of Music, twijfelde ik geen moment. Later nam Pinchas Zukerman (één van ‘s werelds beroemdste violisten, red.) me onder zijn vleugels in New York.'
Met het Londense Philharmonia Orchestra speelde Sarah in alle grote zalen van de wereld. In de muziek heb ik alles bereikt waar ik als meisje ooit van droomde. Zoals veel muzikanten keek ook Sarah afgelopen anderhalf jaar tegen een angstaanjagend lege agenda aan. Toch was corona niet de trigger om in te schrijven voor een bachelor Milieu- en Natuurwetenschappen aan de Open Universiteit. Die sprong waagde ze eerder, in 2019. 'Niet omwille van een carrièreswitch, maar om de verrijking. Hoe is het leven ontstaan en geëvolueerd? Hoe zit het met klimaatverandering, en wat voor wereld willen wij nalaten aan toekomstige generaties? Ik vind het fascinerend om de plek van de mens in de natuur en het leven te bestuderen.'
Studeren in Tokio
Vanwege het flexibele karakter koos Sarah voor de Open Universiteit. 'Veel lessen zijn digitaal - ideaal, met mijn hectische leven. Zo was ik vlak voor corona op tournee in Japan. Uitkijkend over Tokio studeerde ik elke dag een paar uurtjes op mijn hotelkamer met geweldig uitzicht over de stad. Er zijn ook bijeenkomsten waar je studenten en docenten kan ontmoeten, maar het is vooral zelfstudie. En dat vergt toewijding, motivatie en discipline, werd me voor aanvang van de studie op het hart gedrukt. Nou, als ik iets leerde tijdens mijn muziek carrière, is het zelfdiscipline. Maar ik vind het ook fijn om viool af te wisselen met wetenschap: zo activeer ik verschillende gebieden van mijn hersenen.'
Kiezen voor wetenschap
Momenteel heeft Sarah de helft van haar opleiding, die voltijds drie jaar duurt, afgerond. 'De coronacrisis kwam in die zin niet helemaal ongelegen. Ik had plots zeeën van tijd, dus dook ik de studieboeken in. Langzaam loopt de agenda weer vol met optredens. De pandemie is voor mij wel een eye-opener geweest, omdat in mijn sector de zware klappen vielen. Over de hele wereld optreden is fantastisch, maar de prestatiedruk is enorm hoog. Doordat alles even op een lager pitje stond, besefte ik: zoveel stress is niet gezond. Ik sluit niet uit dat ik ooit resoluut voor de wetenschap kies, zeker nu het onderwerp nog actueler is geworden door een wereldcrisis van formaat.'