Van Geelkercken en zijn tijdgenoten

Hendriks bestudeert rapporten, schetsen en tekeningen van Isaac van Geelkercken, die voornamelijk in archieven in Arnhem, Oslo en Kopenhagen liggen opgeborgen. Ook vergelijkt en analyseert hij het werk van tijdgenoten, voorgangers en opvolgers. Daarnaast geeft hij een historisch overzicht van ontwikkelingen op het gebied van de landmeetkunde, de cartografie en de vesting- en stedenbouw. Dit kader biedt Hendriks de mogelijkheid om de voorstellen en werkzaamheden van Van Geelkercken te situeren en beoordelen.

Koninklijk ingenieur van de Deense koning

Hendriks onderzoekt ook de levensloop van Van Geelkecken. In zijn proefschrift is een omvangrijke biografie van de cartograaf opgenomen. Hendriks staat stil bij de aanstelling van Van Geelkercken tot koninklijk ingenieur van de Deense koning in Noorwegen, waar hij van 1644 tot 1656 woonde met zijn gezin. Naast de verwijzing naar de officiële aanstellingsbrief, geeft Hendriks ook de politieke situatie in het Deens-Noorse koninkrijk. De dissertatie schetst een beeld van een integere, theoretisch goed onderlegde, creatieve en visueel kundige cartograaf en vestingingenieur.

Over Martin Hendriks

Martin Hendriks, woonachtig in Gouda, schreef zijn masterscriptie Cultuurwetenschappen aan de Open Universiteit ook al over Isaac van Geelkercken. Van 2002 tot 2018 woonde hij in Noorwegen. Dit verblijf speelde een belangrijke rol bij de keuze van het onderwerp. Hendriks combineerde zijn promotieonderzoek als buitenpromovendus naast eerst een baan als muziekschooldirecteur en hoofd van de afdeling cultuur bij de gemeente Aurland (Noorwegen) en vervolgens als netwerkregisseur Kunst en Cultuur bij de gemeente Zoetermeer.

Promotie Martin Hendriks

Martin Hendriks (Heerlen, 1966) verdedigt zijn proefschrift getiteld ‘Isaac van Geelkercken (1615-1672): Landmeter, cartograaf en vestingingenieur in Gelderland en Noorwegen’ op vrijdag 4 september om 16.00 uur bij de Open Universiteit te Heerlen. Promotor is prof. dr. L.H.M. Wessels (Open Universiteit), co-promotor is dr. J.G. Roding (Universiteit Leiden).