Oud-promovendus André Haakmat overleden

Als belangrijke spil in het verzet tegen het regime Bouterse was het een lang gekoesterde droom van Haakmat om te promoveren op het onderwerp corruptie in Suriname. 'Toen ik in de jaren tachtig in Suriname werkte aan nieuwe decreten tegen corruptie, wist ik al: dit wordt mijn proefschrift', zei Haakmat vlak voor zijn promotie in een interview in NRC Handelsblad. 'Het heeft lang gerijpt, maar ik moet nog zien dat over dertig jaar iemand iets zinnigers weet te zeggen over dit onderwerp.'

Effectieve bestrijding van corruptie

Haakmat deed onderzoek naar de wortels van de wijdverbreide corruptie in Suriname en ging na of die corruptie het gevolg is van het Nederlands koloniaal verleden of van eigen bodem. Zijn advies: om politieke instabiliteit in Suriname tegen te gaan en vergaande maatschappelijke onrust en geweld te beteugelen, biedt een effectieve bestrijding van corruptie, als onderdeel van good governance, de beste waarborg. Van een dergelijke effectieve corruptiebestrijding in een 'corrupte maatschappij' kan pas sprake zijn bij grondige hervorming van het politiek/maatschappelijk en sociaal bestel.

Anticorruptiewet

Voor zijn proefschrift deed André Haakmat ook onderzoek naar de voedingsbodem van de drugsbendeoorlogen in Amsterdam en de vraag of Suriname met de Anticorruptiewet uit 2017 de verplichting schendt die voortvloeit uit zowel het OAS-Verdrag tegen corruptie van 1996 als het VN-Verdrag tegen corruptie van 2003.

Lees het nieuwsbericht over het promotieonderzoek van André Haakmat, waar ook de video van zijn verdediging te bekijken is.

André Haakmat

André Haakmat schreef zijn proefschrift als buitenpromovendus aan de faculteit Rechtswetenschappen van de Open Universiteit. Hij werkte in Nederland onder meer voor het Openbaar Ministerie en als advocaat in Amsterdam. In 1980 was hij in het kabinet-Chin A Sen II korte tijd vicepremier en minister van Justitie, van Leger en Politie en van Buitenlandse Zaken. Nadat hij in 1982 een moordaanslag overleefde, kwam hij terug naar Nederland, waar hij een verzetsbeweging van Surinamers leidde tegen de militaire dictatuur van het bewind van Bouterse. In 1987 nam hij afscheid van de politiek.