Digital humanities

CLARIAH is een digitale onderzoeksinfrastructuur voor de geestes- en sociale wetenschappen. Onderzoekers zullen via de CLARIAH-infrastructuur toegang hebben tot grote verzamelingen digitale data en innovatieve applicaties voor de analyse van deze data. In totaal zijn zestien Research Pilot voorstellen gehonoreerd, waarmee de bestaande digitale tools en methoden verder zullen worden verbeterd en uitgebreid voor toekomstige onderzoekers. Bekijk voor een overzicht van de gehonoreerde projecten de website van CLARIAH.

Ooggetuigen-interviews vergeleken

Het nieuwe project van Hogervorst richt zich op drie soorten digitale bronnen: kranten, programmabeschrijvingen van radio- en televisie-uitzendingen, en transcripten van oral history interviews, van 1945 tot heden. Binnen het project wordt een adequate en gebruiksvriendelijke tool ontwikkeld waarmee (semi)automatisch relevante tekstpassages kunnen worden geabstraheerd, in dit geval citaten van ooggetuigen in krantenartikelen en documentaires. Vervolgens wordt de inhoud van de drie verschillende soorten ooggetuigenissen geanalyseerd en vergeleken: Welke onderwerpen komen eigenlijk aan bod in ooggetuigenverhalen, en hoe veranderde dit in de loop der tijd? Zijn er verschillen tussen deze drie media ten aanzien van aard en frequentie van ooggetuigenissen? En hoe verhouden ooggetuigenissen zich tot andere genres van oorlogsdocumentatie?

Het project start in september 2017. Partners zijn de Erasmus Universiteit, Data Archiving and Networked Services (DANS), Universiteit Twente en NIOD/Netwerk Oorlogsbronnen.

Susan Hogervorst

Hogervorst studeerde maatschappijgeschiedenis in Rotterdam en promoveerde aldaar op een onderzoek naar herinneringsculturen van concentratiekamp Ravensbrück in Europa (2010). Sinds 2011 werkt ze aan de Open Universiteit. In 2015 verscheen van haar hand het boek Rotterdam en het bombardement. 75 jaar herinneren en vergeten (samen met Patricia van Ulzen). Sinds 2015 participeert ze namens de OU in een breed onderzoeksprogramma aan de Erasmus Universiteit over oorlogserfgoed in populaire cultuur, waarin ze zich richt op het gebruik van video interviews met oorlogsgetuigen in onderwijs, musea en online.