null Zelftoets: 'is online studeren iets voor mij?'

OW_Cursus_Online_Blended_Leren_10586_head_large.jpg
Leren
Zelftoets: 'is online studeren iets voor mij?'
Studie-uitval is een bekend probleem in het online hoger onderwijs. Een van de oorzaken is onderschatting van wat online studeren inhoudt. Laurie Delnoij, onderzoekster bij de Open Universiteit, werkt aan een online zelftoets ‘is online studeren iets voor mij‘ voor toekomstige studenten in het online hoger onderwijs.

Onderschatting voorkomen

Studie-uitval in het hoger onderwijs is voor een deel terug te voeren op een gebrekkig studiekeuzeproces. Men onderschat wat de studie vraagt qua planning, inzet en niveau. Dat geldt zeker als het gaat om online onderwijs. Laurie Delnoij wil met een zelftoets belangstellenden ondersteunen bij hun besluitvorming om wel of niet voor online hoger onderwijs te kiezen. Doel van de zelftoets is ten eerste studenten-in-spé te helpen om een goede inschatting te maken van hun kansen voordat ze inschrijven, en ten tweede ze met aanvullende feedback te helpen beter voorbereid aan de studie te beginnen. De zelftoets is volledig vrijblijvend.

Testen die kans op studiesucces voorspellen

Delnoij begon de ontwikkeling van haar zelftoets door uitgebreid (literatuur)onderzoek te doen naar de voorspellende waarde van bestaande testen. De voorspellende waarde wordt mede bepaald op basis van gegevens van (toekomstige) studenten van de Open Universiteit. Dat heeft geleid tot een selectie van vier deeltesten: discipline, sociale steun, numerieke vaardigheden en studie-intenties. Die kunnen alle vier onafhankelijk van studierichting voorspellen of je een online opleiding zou kunnen voltooien.

Verwachtingen

In een volgende stap vroeg Delnoij toekomstige studenten van de Open Universiteit naar hun verwachtingen. Welke deeltesten verwachten ze in zo’n zelftoets? Het is immers van belang dat de deeltesten in de ogen van belangstellenden relevant lijken, anders zullen ze niet worden gebruikt. Uit dit deelonderzoek bleek dat belangstellenden met name de testen 'discipline' en 'studie-intenties' relevant vonden. Opmerkelijk was dat zij nog 11 andere, niet opgenomen deeltesten noemden als relevant voor hun studiebeslissing. De feitelijke (voorspellende) meerwaarde van die testen is nu onderwerp van verder onderzoek.

De feedback

Delnoij vroeg de toekomstige studenten van de OU ook welke feedback zij verwachtten van een zelftoets. Daaruit blijkt dat zij naast de testuitslag ook een uitleg verwachtten van de manier van meten, en advies voor een verdere voorbereiding op online studeren. Wat ze niet verwachtten was een vergelijking van de eigen testuitslag met een referentiegroep, bijvoorbeeld anderen die de zelftest hadden gedaan of succesvolle studenten. Op basis van deze onderzoeksresultaten en aanvullend literatuuronderzoek heeft Delnoij de feedback op de deeltesten vormgegeven. Deze feedback bestaat nu uit drie componenten: een (visuele) terugkoppeling op de behaalde score, een uitleg van wat er werd gemeten en waarom, en een advies voor verdere voorbereiding.

Het gebruik in de praktijk: invloed op studiekeuze

De volgende ontwikkelingsstap was een pilottest van de zelftoets met de vier deeltesten. Daarin werd gekeken naar het effect van de deeltesten en de feedback door middel van een hardop-denkprotocol. En sinds 2 december 2020 wordt de zelftoets online aangeboden aan belangstellenden in OU-onderwijs. Na zes weken hadden ongeveer 220 gebruikers één of meer tests gedaan. Met name de disciplinetest lijkt goed in de markt te liggen: die werd het meest (door ongeveer 200 gebruikers) ingevuld. Aan het eind van de zelftoets worden vijf vragen gesteld over hoe de gebruikers de test ervaren hebben: hoe zinvol vonden ze test en wat is het effect op hun keuzezekerheid. Om het volledige proces in kaart te brengen, wordt tot slot ook nog gekeken naar de vervolgstappen: inschrijving en studiesucces. Zo wordt stap voor stap de zelftoets doorontwikkeld en getest.