Zijn mannen ook slachtoffer van huiselijk geweld?

1 op 20 mensen

De meeste mensen denken dat geweld achter de voordeur zelden voorkomt. In 2018 werd er echter onderzoek gedaan naar fysiek en seksueel geweld in huiselijke kring. Eén op de twintig volwassenen gaf aan dit te hebben ervaren in de laatste vijf jaar. Denk jij dat het in jouw kringen niet gebeurt? Verwerp die gedachte dan nu meteen. Er zijn immers zo veel en zo uiteenlopende redenen waardoor huiselijk geweld ontstaat.

Voedingsbodem

Veel huiselijk geweld komt voort uit druk op individuen. De afhankelijkheidsrelaties zijn dan ongezond geworden. Mensen raken overvraagd. Spanning loopt op en komt eruit in de vorm van geweld. Maar ook armoede, financiële problemen, slechte huisvesting of opvattingen over geweld kunnen een voedingsbodem zijn voor het ontstaan en voortbestaan van geweld. En wie als kind mishandeling als voorbeeld had, herhaalt dit soms later. Zowel mannen als vrouwen kunnen dader zijn en zowel mannen als vrouwen zijn er slachtoffer van.

27.000 mannen

Eén op de 400 mensen uit het onderzoek ondervond structureel fysiek of seksueel geweld: 27.000 mannen en 97.000 vrouwen. Je zou denken dat hulp aan mannelijke slachtoffers een substantieel onderdeel van de hulpverlening is. Dit klopt echter niet. Veel mannen durven geen hulp te vragen vanwege vooroordelen, schaamte of angst voor de gevolgen. Of ze weten niet goed hoe dat moet. We moeten als samenleving meer oog hebben voor slachtoffers van huiselijk geweld. Zowel voor de vrouwen als voor de mannen.

De 4 R’s

Wie kent ze niet? De 3 R’s van rust, reinheid en regelmaat als ingrediënten voor een goed thuis. Het kan de kans op huiselijk geweld verkleinen. Maar we zouden daar als samenleving een vierde R aan toe moeten voegen, die van relativeren. Als we allemaal eens stoppen met het ideale plaatje over het ideale gezin? En het gewoon wordt om toe te geven als je eens opkijkt tegen de lange zomervakantie of het kerstdiner. Durven we dan sneller bij elkaar aan te kloppen? Weten dat je niet de enige bent die angst voelt thuis, is ook voor mannen belangrijk. We moeten dit erkennen, herkennen en bespreekbaar maken.

Nieuw stereotype

Wie voor al het thuiswerken en wegvallen van uitlaatkleppen al spanning ondervond thuis, voelt dat nu wellicht des te meer. Belangrijk dus dat de hulpverlening effectief is ingericht. Dat kan door altijd de persoon voor je als uitgangspunt te nemen, met zijn of haar omgeving. Voor mannen ligt het accent daarin vaak net anders dan voor vrouwen. Maar moeten we een standaard behandeling voor mannen ontwikkelen? Of creëren we dan juist een nieuw stereotype?