Marieke Mulders Open Universiteit-ambassadeur academisch jaar 2025-2026

De Open Universiteit kiest Marieke als ambassadeur van het jaar omdat zij met een enorme dosis optimisme en doorzettingsvermogen liet zien hoe je de toekomst opnieuw kunt vormgeven, zelfs na ingrijpende tegenslag.

De studie psychologie markeerde voor haar de start van een geslaagde carrièreswitch. Na het behalen van de bachelor Psychologie en de master Levenslooppsychologie werkt Marieke inmiddels als gedragswetenschapper bij Prisma. Een zorgorganisatie in Brabant die mensen begeleidt met een verstandelijke beperking. Marieke ondersteunt er de zorgteams bij vragen gericht op het verklaren en omgaan met complex gedrag, en het onderzoeken van de meest passende begeleidingsvorm.

'Iets doen waar ik verder mee kom'

Marieke begon haar loopbaan als docent in het speciaal onderwijs. 'Ik had altijd al een klik met kinderen die opvielen door lastig gedrag en wilde meer weten over waar dat gedrag vandaan kwam,' vertelt ze. Toen ze op haar 25e haar zicht verloor door de erfelijke oogziekte retinitis pigmentosa, kwam de studie psychologie in zicht. 'Voor de klas staan ging niet meer,' vertelt ze. 'Dat deed me veel verdriet. Het UWV stelde een coachingstraject voor om met mijn verlies om te gaan. Maar ik wilde gaan kijken wat ik nog wel kon. En dacht: ik wil verder, iets doen waar ikzelf en de maatschappij verder mee kom.'

Ze koos uiteindelijk voor de studie psychologie aan de Open Universiteit. 'Intussen werkte ik ook alweer als gespreksleider voor mensen met hersenletsel en zocht een universiteit waar ik kon studeren op tijden en plekken die mij uitkwamen. Bovendien moest ik leren studeren zonder zicht, en dat wilde ik in mijn eigen tempo doen, want ik had geen idee of het wel zou lukken'.

Van theorie naar zorgpraktijk

Wat ze niet had voorzien, maar wat al snel gebeurde: de theorie uit de studie kon ze direct toepassen in haar werk. 'Wat ik in de boeken las over probleemgedrag zoals agressie, herkende ik in mijn werk. Ik keek niet langer alleen naar symptomen, maar ging verder nadenken en gedrag in context plaatsen: hoe leeft iemand, wat is iemands achtergrond. Als iemand die opgroeide op een boerderij ineens in een instelling belandt met gesloten muren wordt agressie verklaarbaar.’

Verder kijken om gedrag beter begrijpen werd een rode draad in haar denken. Een belangrijk inzicht uit de studie is richtinggevend in haar huidige werk: intelligentie en emotionele ontwikkeling lopen niet altijd gelijk op. Marieke: 'Iemand kan verbaal sterk zijn, maar emotioneel functioneren als een jong kind. Toch stemmen we onze begeleiding daar lang niet altijd op af.'

In haar masterscriptie onderzocht ze de morele ontwikkeling bij mensen met een licht verstandelijke beperking. 'Wij zeggen snel: iemand is twintig, maar functioneert als een negenjarige.' Maar dan bedoelen we vaak cognitief. Wat als iemand emotioneel nog op het niveau van een driejarige functioneert?' Die inzichten vertaalde ze in een interne training voor begeleiders bij Prisma. 'Het verandert hoe je kijkt. En daarmee ook je manier van begeleiden.'

Altijd blijven bewegen

De studie leverde Marieke niet alleen professionele inzichten op, maar ook persoonlijke groei. 'Ik heb geleerd met mildheid te kijken naar gedrag. Ook naar mijn eigen gedrag. Ik vergelijk studeren graag met hardlopen, mijn andere grote hobby. Het maakt niet uit of je als eerste over de streep komt of als laatste. Of je dertien modules in een jaar doet of drie. Als ambassadeur van de Open Universiteit wil ik die boodschap ook meegeven: je hoeft niet te winnen, je hoeft alleen maar te blijven bewegen. Dan kom je er ook.'