null Promotie: Thuiswonende mensen met dementie ontvangen onvrijwillige zorg

PSY_Eenzaamheid_13695_head_large.jpg
Promotie: Thuiswonende mensen met dementie ontvangen onvrijwillige zorg
De helft van alle thuiswonende mensen met dementie ontvangt onvrijwillige zorg. Dit is zorg waar iemand geen toestemming voor geeft of zich tegen verzet. Op 14 juni 2021 promoveerde Angela Mengelers aan de Universiteit Maastricht op haar proefschrift over het gebruik van onvrijwillige zorg bij thuiswonende mensen met dementie. Angela Mengelers is docent algemene & klinische psychologie bij de Open Universiteit.

Voorbeelden van onvrijwillige zorg die wordt toegepast bij thuiswonende mensen met dementie zijn het gedwongen toedienen van voeding, vocht of medicatie, het opleggen van gedragsregels of vrijheidsbeperkende maatregelen zoals iemand opsluiten in huis of het gebruik van bedhekken. Om onvrijwillige zorg te voorkomen moeten thuiszorgmedewerkers en mantelzorgers ondersteund worden.

Onvrijwillige zorg

In haar promotieonderzoek beschrijft Angela hoe vaak onvrijwillige zorg voorkomt, wie het toepast, welke attituden professionals en mantelzorgers hebben over onvrijwillige zorg en hoe mantelzorgers zorgdilemma’s ervaren die kunnen leiden tot onvrijwillige zorg. Op basis van deze informatie is in samenwerking met onderzoekers en thuiszorgprofessionals de PRITAH interventie ontwikkeld. Deze interventie biedt kennis, vaardigheden en handvatten aan zorgprofessionals en mantelzorgers om onvrijwillige zorg te voorkomen. De interventie bestaat uit beleid, workshops, coaching en alternatieven. Zeer relevant en actueel, want in januari 2020 is de Wet Zorg en Dwang van kracht gegaan in Nederland. Deze wet regelt de rechten van mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) en een verstandelijke beperking bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname.

Proefschrift

Het proefschrift van Angela Mengelers is getiteld 'To risk or to restrain? Involuntary treatment use in people with dementia living at home'. Haar promotoren zijn prof.dr. J.P.H. Hamers en prof.dr. H. Verbeek van de Universiteit Maastricht en prof.dr. E. Capezuti van de City University of New York. Co-promotor is dr. M.H.C. Bleijlevens, Universiteit Maastricht. Benieuwd naar de resultaten van haar onderzoek? Bekijk dan het proefschrift.